Kwijtschelding is voor de gemeente een belangrijk instrument in het bestrijden van armoede. Er kunnen voor de inwoners omstandigheden ontstaan waardoor het onmogelijk is om aan de verplichtingen tot betaling van de gemeentelijke belastingen te voldoen. Bij de het heffen van belastingen wordt er echter geen rekening houden met het inkomen, vermogen of de draagkracht van de belastingbetaler.
De mogelijkheid voor gemeenten om kwijtschelding van belastingen te verlenen, is geregeld in de Gemeentewet. Daarnaast geldt voor gemeenten de Uitvoeringsregeling Invorderingswet 1990. Hoofdregel is dat gemeenten het kwijtscheldingsregels van de rijksoverheid volgen. Het kwijtscheldingsbeleid is vastgelegd in de Leidraad invordering. De kwijtschelding betreft met name de afvalstoffenheffing en het rioolrecht. De genormeerde kosten van bestaan zijn door het Rijk bepaald op 90% van de bijstandsuitkering. Het staat de gemeente vrij dit percentage te verhogen tot 100%. Wij hanteren de norm van 100%. Een hoger percentage is niet toegestaan. Er vindt een toets plaats naar het inkomen en het vermogen.
In de begroting is rekening gehouden met een bedrag van € 110.000 aan kwijtscheldingen.
Belasting/heffing | Geraamde kwijtschelding in 2026 |
|---|---|
Kwijtschelding | € 110.000 |